کاربرد تلفیق منطق فازی و روش ماتریس در ارزیابی آثار محیطزیستی (مطالعه موردی: بزرگراه شمال جنگل گلستان)

بهطورکلی، تصمیمگیری در مورد نتایج ارزیابیهای محیطزیستی توسط کارشناسان و با استفاده از ابزارهای آنالیز آماری و بازدیدهای محلیی  انجام میشود که در این میان، نکته قابل توجه محدود بودن اطلاعات در دسترس میباشد. چنین موضیوعی  درنهاییت  منجیر  بیه  افیزای   کاربرد متغیرهای معنایی و کیفی برای توصیف آن اطلاعات شده و به دنبال آن درجه عدم قطعیت و عدم اطمینان نیز افزای  خواهد یافت. بنابراین، استفاده از یک ابزار مناسب، مانند منطق فازی دسترسی به نتایج واقعیتر را آسان مینماید. چرا که این ابزار، قابلییت  ادغیام  کامیل  اطلاعات کمی وکیفی در نشان دادن میزان عدم قطعیتها را داشته و قادر است این اطلاعات را بی هطیور  مناسیب  میدیریت  نمایید . در ایین  مطالعه، روش ارزیابی آثار محیطزیستی بر مبنای ماتریس فازی، جهت ارزیابی پروژه بزرگراه شمال جنگیل  گلسیتان  پیشینهاد  میی شیود . در ساختن ماتریس ارزیابی فعالیتهای اصلی طرح )A( و فاکتورهای مهم محیطزیستی )F( که از این فعالیتها تاثیر میپذیرند، تعیین شده و هر اثر )A-F( با مقادیر سه مشخصه شدت، دامنه و تداوم به صورت اعداد فازی مثلثی برآورد میشود. در نهایت، تمام آثار مثبیت  )⁺EI( و منفی )⁻EI( ناشی از طرح محاسبه شده و مقدار کل آثار محیطزیستی )EI( به دست میآید.